Ngelmu iku
Seumpamane wong mlaku
Aku iki isih mbrangkang
Seumpamane wong mlayu
Aku iki isih mlaku
Nalika
tiba...
Kudu
ana sing ngadekke maneh
Kayata
nggolek ngelmu
Kudu
ana wong kang mbimbing
Ngelmu iku dudu tulisan
Ngelmu iku dudu wacanan
Nanging ngelmu iku
Kalakone kanthi laku
Kewajiban Ojo Dilalekke
Ing sawijining dina
Menungsa mung iso getun
Lakune kayata kewan
Omonge mung pocapan
Gusti
kang wis paring nikmat
Rina
wengi tanpa pitungan
Nanging
sira tetep kufur
Ra
ono syukur babar blas
Elingana sira ngger!
Yen kowe isih ambekan,
iku tinakdir
Tinakdir iku, nglairake
kewajiban
Lan kewajiban kudu
ditanggung jawabke mbesuk
Hakikate Menungsa
Sakwise srengenge
mlethek
Jengger podo kluruk
Mbun tetigolan
Lan manuk sesautan
Ing
tlatah iki aku lahir
Ing
tlatah iki aku digedekke
Nanging
biyen lan saiki beda
Saiki
menungsa kurang gedhe pikire
Wit - witan di kethoki
Manuk pada ditembakki
Sajakke sakpenake dhewe
Nanging ora mikir apa
dampakke
Ikulah
hakikate menungsa
Yen
mung iso ngrusak di anggap lumrah
Nanging
yen di wenehi coba
Yekti
ndresula
Perjuanganmu
Ra ono kang biso
nglalekke
Ra sanggup yen
ditindhakake
Diwiwiti kanthi rekasa
Uga pungkasaning mulya
Sliramu
berjuang
Tanpa
ana sing kurang
Tanganmu
nyekel pring
Tekade
wis nanceb ing batin
Ora wedi ora mamang
Ora mundur ora sukang
Amung siji tujuanmu
Indonesia ucu saking
penjajahan
Amung Mulya ing Pikiran
Gumregah ing sajroning
ati
Lan pikiran kang suci
Yen bisa tinatur
Bumi iki bakal sentosa
Ora
perlu ginawe rame
Ora
perlu ginawe gedhe
Pancen
angel yen ngelakoni
Biasane
amung malah ing lathi
Pengin mulya
Nanging wedi rekasa
Ikulah penyakite
menungsa
Becike yen iku
diilangna
No comments:
Post a Comment